Een poëzie-opdracht in de les Nederlands leidde bij Sofia Manfré (1 MO) tot een verrassend mooi resultaat.
Sofia groeide op in Brazilië en volgde vorig schooljaar les in de Onthaalklas voor Anderstalige Nieuwkomers (OKAN). Vorig najaar startte de tiener in 1 Lab Moderne. “Op vraag van leerkracht Stefaan Vandenbussche maakten alle leerlingen van de klas een gedicht”, legt Sofia uit. “De inspiratie van het moment bracht me er toe een tekst te schrijven over een dichter die niet liefhad. Daarin komt het verband tussen liefde en poëzie tot uiting. Ik ben aangenaam verrast met mijn mooi cijfer voor de taak en het positieve commentaar van de leerkracht. Het was één van mijn eerste gedichten in het Nederlands, want mijn moedertaal is Portugees. Wanneer ik zelf gedichten schrijf, zijn die natuurlijk in het Portugees opgesteld.”
“Mijn favoriet vak hier op school is Beeld van mevrouw Borgoo. Daar kunnen we ons creatief uitleven. In Brazilië volgde ik les in het kunstonderwijs. Uit die periode dateert mijn eerste kennismaking met poëzie. Het geeft een grote voldoening nu ook in het Nederlands vlot poëzie neer te kunnen schrijven”, aldus nog een trotse Sofia Manfré.
Lees hier het mooie gedicht van Sofia Manfré:
Dichter die niet liefhad
Als god zonder schepping
is een dichter die niet liefheeft
Is het hart dat erop staat te liegen
Is de man die niet uit vrije keuze leeft
“Er is geen dichter zonder passie
er is geen poëzie zonder aftrekking “
Ik reciteerde deze zin voor hem
maar hij schrok door mijn vergelijking
De waarheid was er maar één
het was een gedicht dat je hart brak
Hij gaf niet toe dat hij gevoelens had
hij haatte het zo te zijn, zo zwak
De trots en onbeantwoorde liefde van de mens
loop samen door de geest van de lijder
Vele slapeloze nachten, denkend aan de geliefde
op een dageraadreis is paranoia de berijder
“Ik hou niet meer van je”
de woorden die het meeste pijn deden in zijn leven
Hij gaf al zijn liefde aan haar
en nu is er geen liefde meer om te geven
Met een gewond en leeg hart
nu is de dichter geen dichter meer
Naïef van je, dat van zoveel schrijven
belandde aan het einde van je vers en van je bier